Bahar Şenliği, Balkan müziğinin hareketli kesimleriyle baharın tomurcukları üzere şenliğe dönüşüp patladı Küçük Çiftlik Park’ta. BabaZula’dan Goran Bregoviç’e, canlı müziğe doyamayanlar dj Shantel’in modülleriyle coştular. Ondan öncesi ise Ahırkapı Büyük Roman Orkestrası’ydı. Bu orkestranın kuruluşunu hatırlıyorum. Pandemi öncesi, Hıdrellez’in Ahırkapı’da Armada Oteli’nin otoparkında ve civarında bölgenin lokal müzisyenleriyle kutlandığı yıllardı. Dilekler gül kısımlarına asılır, sonda da çabucak Marmara’nın sularına bırakılır. Mahalle sakinleri Romanlardan oluşuveren orkestra ise kıvrak melodileriyle gelenleri coştururdu. Pandemiyle her şey üzere toplu müzikli cümbüşlere de orta verilmişti. Virüs ne kadar pes etti bilmiyoruz ancak, beşerler çoktan pes etti yalnızlığa, sosyalleşememeye ve birinci fırsatta taban tabana eğlendi!
PARKTA ŞENLİK
KüçükÇiftlik Park’ta cumartesi günü düzenlenen Bahar Şenliği, sert esen poyraza karşın pazar kahvaltısının akabinde dolmaya başlamış. Biz gittiğimizde öbek öbek toplanan her yaştan gençler, çoktan müziğin ve dansın ritmine kapılmışlardı. Baba Zula ile yeterlice hareketlenen ve dolan park, topluluk değişiminde ortaları dolduran Arnavutköy’ün görmeyen darbukacısıyla bile oynuyordu; ki dj Shantel çıkınca güzelce coştu. Hele Shantel “Bu sahne tek başıma bana çok büyük, siz de gelip burada dans edin” deyince sahneye çıkan çıkana! Lakin asıl heyecan, 2017’den beri hasret kaldığımız Balkan müziğinin akla gelen birinci ismi Goran Bregoviç ve grubu sahne alınca tepeye çıktı. Koca park tıklım tıklım doldu, sahnenin önünde yığıldı. Goran’ın etnik kıyafetli iki bayan vokali de çok şeker tombul teyzeler, sesleri de nasıl yakıcı? Bregoviç’in müzik kümesi daha çok nefeslilerden oluşuyor, irili ufaklı saksafoncular dayanılmaz. Davulun playback olması ise şaşırtan? Halbuki bu müzikte vurmalıların da tesiri çok. Neyse ki sahayı dolduran binler ezbere bildikleri kesimlerle coşarken bunu önemsemiyor, herkes bilye üzere zıp zıp zıplıyor. Goran da buraya gelen bütün müzisyenler üzere yıllar sonra tekrar İstanbul’da olmaktan memnun. İstanbul seyircisi sıcaktır, sarıp sarmalar sevdiğini, alkışlar, bırakmaz. Sahayı dolduran binlerce kişi, saatlerdir ayakta olmalarına, saatlerdir soğukta beklemelerine, saatlerdir dans edip yorulmuş olmalarına karşın güya biraz evvel gelmiş üzere enerjik, dans ediyorlar. Çav Bella ve Kalaşnikof’la çığlıklar Teşvikiye’ye kadar çıkıyor ve bir şenlik daha böylelikle sona eriyor. Meskene kadar nasıl gelebildik, bacaklarımız bizi nasıl taşıdı bilmiyorum. Bir bardağı 50 lira olan biralardan ne kadar tüketildi, şenlikten kim ne kazandı, onu da bilmiyorum, ancak hoştu, çöplerini yerlere atmasalardı, itiş kakış yapmasalardı daha da hoş olurdu ya, huyumuz kurusun işte! Daima yüzde yüz müzik olsun hayatımızda
Bir yanıt bırakın